Padvinders, zigeuners en watervaltouristen

Zondag 20 juli hadden we, na de POD, heel lang doorgefietst om nog in Namen rond te kijken, pizza te eten, en een meisje te redden met een fietsketting die in de knoop zat. Om vervolgens zelf gered te worden door Annie, een mevrouw die ons aansprak omdat zij reizigers van de Compostella-route te logeren zou hebben. Zij vertelde dat we vooral niet de camping vlak bij moesten nemen want die was ontzettend klimmen met de fiets. En gaf als tip om gewoon onze Benjamins- route te blijven volgen, dan kwamen we een prima camping tegen. En dat was zo! Na nog een avondstuk met een slapende Salomon in de kar, een prachtige route langs de Maas, kwamen we op een camping die even dicht leek. Maar via de zijingang kwam t toch nog goed en mochten we in de speeltuin onze tent opzetten.
Op de speeltuincamping stond nog een gezin op de fiets, met twee grote jongens die zelf fietsten, waarvan 1 met een kar! En een vader en moeder met een baby van 15 weken! Wow!

Maandag 21 juni, een feestdag in Belgie. We hebben heel rustig aan gedaan vandaag en hebben rondgekeken in Dinant, op de braderie. We sliepen daar vlak onder in Anseremme tussen de padvinders, zigeuners, waterval- en kano touristen, en andere fietsers. Eerst werd ons een plekje aangewezen naast een vrij enorme hond tussen de stacaravans. Dit wilden we echt niet! Gelukkig konden we doorfietsen naar achter en stonden we toen onder een prachtige boom naast de koeien! Salomon kon zijn geluk niet op! Alhoewel hij t onder de douche zwaar te voorduren had met eerst koud en toen heet en toen weer koud water, br

Dinsdag een mistige dag na een regenachtige nacht. We zijn snel ingepakt, Salomon heeft rondgestruind in zijn plastic kruippak, zoals iemand het noemde. Super handig! We konden droog ontbijten in de Oude Molen, een soort kantine maar dan leuk!

Uiteindelijk fietsen we een prachtige route door de l'Oise. Wel heel lang en Salomon slaapt drie keer een uur. Hij gaat pas laat naar bed en komt rond half vier voor een fles. Hij lijkt alleen in een paniekbui te schieten en krijst alles bij elkaar. We gaan maar de tent uit en zoeken een rustig stuk op maar sjongejongetje wat een toestand! Hij blijft maar krijsen, ms pijn in zijn buik? Droom? Claustrofobisch? We weten t niet, maar na een uur was t over en heeft hij tussen ons in ( wat niet past op twee matjes van 50 cm) verder geslapen.